Misschien begin ik seniel te worden of stiekem kinderlijk gebleven. Of toch niet? Ik heb de grootste lol om Bert…niet met Bert. Ik denk dat als dat laatste het geval gaat zijn, ik werkelijk afgeschreven kan worden. Of toch niet?

Vlak voor de vakantie heb ik nog wat filmpjes van Canada bekeken. Ik heb vele giga’s aan dashcam. En terwijl ik de weg voorbij zie glijden en mijn playlist ‘auto’ hoor afspelen, hoor ik mezelf soms ineens praten en lachen om … maakt niet uit wat. Om de trein die ineens op de onbeveiligde spoorwegovergang komt: “heb ik weer”. Of als ik op een onverharde weg ga rijden en zeg: “dat is slecht voor de bandjes”. Een lachsalvo na het zien van een het midden in de stad. Dan praat ik tegen mezelf.

Dus nu Bert meegaat op vakantie, weet je dat ik tegen Bert ga praten. Als een oude vrouw die met Alice hele gesprekken hield. Alleen Alice, de robot, praatte nog terug. Bert is …uh…Bert. Een chagrijnig stukje stof en watten van €7,95, dat/die persé meewil op vakantie. En nu heb ik lol om de Bert-grap, gewoon omdat die op mijn reispapieren staat als medereiziger. Alleen omdat ik alleen op vakantie ga, wat blijkbaar voor sommige reisorganisaties een ‘dingetje’ is. ‘Oh, maar dat is wel duurder, omdat je alleen de huurauto betaalt en de bungalows!’. Goh, dat zag ik niet aankomen. 🤨 En zo kom je aan Bert.

Seniel. Straks, een paar dagen verder, heb ik mogelijk lol met Bert. Dan praat ik over hem, tegen hem, met hem. Dan krijgen we ruzie, dan wil hij dingen die ik niet wil, dan is hij degene die teveel aandacht vraagt. Dan maakt hij opmerkingen die me niet bevallen en dan denk ik…oh ja, eikel. 

Voor zover: Bert gaat mee op vakantie volgens de reisorganisatie, want alleenreizen is duur. Ik heb ‘m gedumpt bij Schiphol, we vliegen vanaf Rotterdam. Ik zit op het terras van mijn hotel bij Rotterdam airport. Bert is onderweg vanaf Schiphol. Dan weet ik, want dat heb ik net gephotoshopt op de iPad (zie hierboven).

Seniel of niet, maar mijn reizen zijn in ieder geval niet saai, met of zonder Bert.